Αξιοθέατα - Ξενώνας Kossoulto στην Αράχωβα
Ρολόι της Αράχωβας
Σήμα κατατεθέν της Αράχωβας είναι αδιαμφισβήτητα το διάσημο Ρολόι της, γνωστό και ως «Η Ώρα» για τους ντόπιους. Φτάνοντας στην είσοδο του χωριού, την προσοχή των επισκεπτών τραβάει ο καλυμμένος με κισσό Βράχος της Ώρας, και το πετρόκτιστο καμπαναριό με το περίφημο Ρολόι της Αράχωβας που δεσπόζει πάνω σε αυτόν.
Το καμπαναριό ανεγέρθηκε το 1860 για να καλεί τους πιστούς στο Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου, που στέκει στα δυτικά του βράχου. Μόλις όμως μια 10ετία αργότερα, κατέρρευσε από σεισμό. Ανακατασκευάστηκε κατά τον 20ό αιώνα, οπότε και πήρε την σημερινή του μορφή.
Στον Βράχο της Ώρας έχει δοθεί και η ονομασία «Τυριάς» καθώς παλαιότερα οι κάτοικοι τον χρησιμοποιούσαν ως φυσικό ψυγείο για την φύλαξη τυριών.
Εγκάρσιος Αράχωβας
Ένα από τα πιο γνωστά και πολυφωτογραφημένα σημεία της Αράχωβας είναι η μεγάλη «σκάλα» που οδηγεί από τον κεντρικό δρόμο στη μέση του οικισμού, έως το πιο ψηλό σημείο του, όπου είναι χτισμένος ο επιβλητικός ναός του Αγίου Γεωργίου.
Η εντυπωσιακή αυτή «σκάλα» αποτελείται από 264 πλακόστρωτα σκαλοπάτια και έχει πάρει το όνομα «εγκάρσιος», αφού ουσιαστικά λειτουργεί σαν μια κάθετη τομή που χωρίζει την Αράχωβα στα δύο. Σύμφωνα με την ιστορία που αφηγούνται οι κάτοικοι, τα σκαλοπάτια έχτισε το 1927 ο λήσταρχος Καραθανάσης.
Όσοι φτάνουν στην κορυφή τους ανταμείβονται με εντυπωσιακή, πανοραμική θέα στο ρουμελιώτικο τοπίο.
Κωρύκειο Άντρο
Το Κωρύκειο Άντρο αναφέρεται συχνά, όχι μόνο στους μύθους, αλλά στα κείμενα της αρχαίας Ελλάδας. “Είναι το πιο αξιόλογο από όλα τα σπήλαια που είδα», σημειώνει ο Παυσανίας, που το επισκέφθηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ
Στην είσοδο του σπηλαίου, δεξιά στο βράχο, είναι σκαλισμένη επιγραφή του 4ου π.Χ. αιώνα ή των αρχών του 3ου.
Σε μια δεύτερη επιγραφή, λίγο παλαιότερη, αναφέρονται πάλι οι νύμφες και ο Πάνας μαζί με τις θυάδες.
Στο χώρο αυτό πρέπει να υπήρχε και μαντείο σε προϊστορικούς χρόνους, λόγω των πολλών αστραγάλων που βρέθηκαν με τις ανασκαφές. ‘Ήταν σε χρήση στη μέση και στη νεότερη νεολιθική εποχή.
Το σπήλαιο δημιουργήθηκε κατά το Πλειστόκαινο από υπόγεια νερά, έχοντας δύο αίθουσες, ενώ στενός διάδρομος στο βάθος του Κωρύκειου Άντρου συνεχίζεται σε μεγάλο μήκος, δύσβατος και απρόσιτος. Ερευνήθηκε και ανασκάφηκε το 1970 από τον P. Amandry και βρέθηκαν χιλιάδες αντικείμενα που ανάγονται στα αρχαϊκά και κλασικά χρόνια. Χιλιάδες αγαλματίδια από τη νεολιθική εποχή, πήλινα κομμάτια από αγγεία, 25.000 αστράγαλοι, ζωγραφισμένα αγγεία του 6 αι. πΧ και δαχτυλίδια. Πολλά από τα ευρήματα εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο των Δελφών.
Νεραϊδοσπηλιά
Η Νεραϊδοσπηλιά Βάργιανης πήρε το όνομα της από το μύθο, που υποστηρίζει πως υπήρξε κατοικία των νεραϊδών. Βρίσκεται στη μέση περίπου ενός απόκρημνου βράχου στα νότια του χωριού. Η είσοδος του σπηλαίου είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή και ορατή από μακριά, αφού φτάνει τα πέντε μέτρα ύψος.
Μέσα στο σπήλαιο θα μπορέσει κανείς να δει σταλακτίτες και σταλαγμίτες χιλιάδων ετών σε εντυπωσιακά σχέδια. Το βάθος του σπηλαίου εκτιμάται ότι φτάνει τα 100μ. Αποτελείται από δύο θαλάμους, ενώ στο εσωτερικό του υπάρχουν περίπου 10 λεκάνες με βάθος πάνω από 1 μέτρο. Για να καταφέρει κανείς να φτάσει στη Νεραϊδοσπηλιά Βάργιανης απαιτείται να έχει καλή φυσική κατάσταση, υπομονή και να υπάρχουν καλές καιρικές συνθήκες. Το μονοπάτι είναι σχετικά απαιτητικό, το οποίο ξεκινά από το χωριό προς τους πρόποδες του Παρνασσού.
